Een biofilm is een laag micro-organismen die worden omgeven door zelf geproduceerd slijm dat is vastgehecht aan een oppervlak. Biofilm is overal waar vocht is. Het kan ontstaan op elk oppervlak dat in aanraking komt met vocht en binnen elk bedrijfsproces waarbij water gebruikt wordt. Voorbeelden die iedereen kent, zijn: tandplak, het groene slijm in een bloemenvaas die te lang staat en het glibberige laagje op de wanden van de regenton. Biofilm komt zelfs veelvuldig voor in luchtfilters en ventilatiekanalen.
* EPS: extracellular polymeric substance (of exopolysaccharide): suikerpolymeerlaag (slijm)
gevormd door bacteriën.
De aanwezigheid van een laag micro-organismen brengt risico’s met zich mee. Bacteriën, algen, virussen en schimmels gedijen er goed in en zorgen voor verschillende problemen:
De grote celdichtheid en de vorming van een suikerpolymeerlaag beschermt de micro-organismen tegen chemische desinfectiemiddelen.
In reservoirs met stilstaand water kan de vorming van biofilm op een duurzame manier worden tegengegaan. UVC-licht verwijdert bestaande micro-organismen en voorkomt de vorming van nieuwe biofilm. Het centraal plaatsen van een UVC-lamp die rondom schijnt voorkomt de groei van bacteriën, algen, virussen en schimmels.
Het plaatsen van een UVC-doorstroominstallatie in waterleidingen met stromend water voorkomt de opbouw van de slijmlaag. Voorafgaand aan het plaatsen van een doorstroomunit moeten de leidingen wel eerst gereinigd worden. Een doorstroomunit beschijnt niet het complete wandoppervlak van de leiding. Daarom verwijdert een doorstroomunit de bestaande biofilm niet.
