Ionisatie wordt vaak vergeleken met het agressieve ozongas. Het verschil tussen ozon en ionisatie is erg groot. Ozon is weliswaar een bijproduct van ionisatie, maar bij een juiste afstelling slechts in hele kleine mate.
Ozon is een werkzame desinfectant, die echter ook risico’s met zich meebrengt. Ozon kan de longfunctie van mensen reduceren (benauwdheid), hoofdpijn veroorzaken en omdat de slijmvliezen geïrriteerd worden leiden tot hoesten en een verstopte neus.
Ozon wordt altijd gevormd uit zuurstofradicalen. Dit zijn zeer agressieve oxidanten die al in lage concentraties cel beschadigingen kunnen veroorzaken bij zowel planten als mensen en dieren. Als er veel ozon geproduceerd wordt, zoals door een ozon-generator, worden er ook veel potentieel gevaarlijke radicalen gevormd. Het verschil tussen ozon en ionisatie is dat er bij ionisatie precies genoeg ozon in de atmosfeer is om de aanwezige vervuiling te oxideren en onschadelijk te maken. Hierdoor is het voor de mens en natuur niet schadelijk.
Het verschil tussen ozon en ionisatie is dat ionisatie weliswaar kleine hoeveelheden ozon als bijproduct heeft, maar gericht is op het maken van positieve en negatieve zuurstof ionen. Deze ionen zijn werkzame, maar niet agressieve desinfectanten, die bovendien voor een gezond binnenklimaat voor plant, dier en mens zorgen.
Ionen reageren met zwevende verontreinigingen zoals stuifmeel, sporen en stof, maken deze onwerkzaam en reinigen de lucht door ervoor te zorgen dat de verontreinigingen samenklonteren en neerslaan of makkelijk uitgefilterd kunnen worden.
In de praktijk zijn er maar twee methoden:
Hiervan wordt hoogspanning het meest gebruikt in ozon-generatoren. Om de hoeveelheid ozon zo hoog mogelijk te laten zijn, worden spanningen gebruikt van 3.000 tot wel 5.000 volt.
Deze hoge spanningen splitsen echter niet alleen de zuurstof (O2) moleculen, maar ook de stikstof (N2) moleculen waar de atmosfeer voor 78% uit bestaat.
Deze stikstofionen en -radicalen verbinden zich makkelijk met de ook volop aanwezige zuurstofionen tot het licht giftige stikstofmonoxide (NO) maar erger is dat ook het veel giftiger, bruinrood gekleurde stikstofdioxide (NO2) wordt gevormd, dat irriteert en een scherpe, bijtende geur heeft (reactie: 2 NO + O2 -> 2 NO2 ). Gebruikers van een ozon-installatie herkennen dat scherpe en bijtende geurtje in de atmosfeer waarschijnlijk wel.
Deze stikstofoxiden, meer bekend onder de verzamelnaam NOx, zijn een belangrijke component van smog en kunnen worden opgenomen door planten. Planten zetten deze stikstofoxiden om in nitriet of nitraat, wat op zijn beurt weer wordt omgezet in ammonium wat dan weer nadelige effecten op de vegetatie heeft. Bij contact met water reageert het tot salpeterzuur, een reactie die ook in de longen en in bladeren plaatsvindt! Bij planten leidt dit tot bruine of zwarte plekken en bij mensen tot longklachten. (zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Stikstofdioxide )
De door Bioclimatic gebruikte bipolaire ionisatie is een zachtere en veiligere methode die echter net zo werkzaam is en waarbij voltages worden gebruikt van maximaal 3.000 volt. Er worden door de Bioclimaticsystemen veel ionen maar relatief weinig radicalen gevormd, wat er ook voor zorgt dat er slechts een zeer bescheiden hoeveelheden ozon wordt geproduceerd.
Als de installatie goed is afgesteld:
Ionen zijn namelijk ook reactief, maar minder agressief dan radicalen en omdat ze stabieler zijn, blijven ze ook veel langer bestaan en blijven ze dus langer werkzaam.
Er is dus een groot aantal factoren dat ervoor zorgt dat ionisatie niet zo schadelijk voor het milieu is als de conventionele manieren van het genereren van ozon.
